Ominięcie żołądkowe

Ominięcie żołądkowe (Gastric Bypass) jest zabiegiem polegającym na wydzieleniu z górnej części żołądka małego zbiornika wielkości kurzego jaja. Zbiornik ten następnie łączony jest z jelitem, dzięki czemu spożyty pokarm omija większość część żołądka i jelita - zostają one wyłączone z trawienia i wchłaniania pokarmu.

Dla kogo przeznaczona jest operacja ominięcia żołądkowego?
Ominięcie żołądkowe, podobnie jak rękawowa resekcja żołądka, wykonywana jest u osób z otyłością III stopnia, tzn. takim których wskaźnik BMI wynosi powyżej 40kg/m2, lub pomiędzy 35 a 40 kg/m2, jeżeli otyłość powikłana jest takimi chorobami, jak: cukrzyca, nadciśnienie, choroby serca, stawów lub bezdech senny. 

W celu poznania BMI skorzystaj z kalkulatora znajdującego się po prawej stronie. 

Przebieg operacji ominięcia żołądkowego
Operacja ominięcia żołądkowego wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym, tak zwanej narkozie czyli uśpieniu. Operowany jest podłączony do licznych urządzeń monitorujących (monitor czynności serca, stężenia tlenu oraz dwutlenku węgla w wydychanym powietrzu, wysycenia tlenem krwi tętniczej), których zadaniem jest obserwacja wszystkich niezbędnych czynności życiowych. 

Początek operacji jest taki sam jak w przypadku rękawowej resekcji żołądka, tzn. u pacjenta nacina się 5 małych otworów w obrębie brzucha i wprowadza się przez nie narzędzia laparoskopowe..Przed przystąpieniem do właściwej operacji następuję dokładna ocena wzrokowa widocznych narządów jamy brzusznej. 
Operację rozpoczyna się od wydzielenia niewielkiego zbiornika z górnej części żołądka. Używa się do tego staplerów liniowych (urządzenia, które jednocześnie zszywają żołądek i przecinają pomiędzy szwami. Zbiornik żołądkowym ma zwykle objętość 20-30ml. Następnie odmierza się pętlę jelita cienkiego i zespala się ją z małym zbiornikiem żołądkowym (przy użyciu staplera liniowego oraz szwów wchłanialnych). To połączenie nazywa się zespoleniem żołądkowo-jelitowym. 
Aby wyłączona z trawienia i wchłaniania większa część żołądka oraz pierwsze 75-150 cm jelita cienkiego miały zachowany odpływ soków trawiennych, łączy się je z pętlą pokarmową, prowadzącą jedzenie z górnego żołądka. To połączenie (zespolenie jelitowo-jelitowe) przeprowadza się przy użyciu staplera liniowego oraz szwu wchłanialnego. 
Nastęnie odcina się jelito między zespoleniami (staplerem liniowym), uzyskując pętlę pokarmową długości 75-150cm. Pętla pokarmowa, łącząc się z pętlą enzymatyczną, przechodzi w tak zwany wspólny kanał (pętla wspólna), w której odbywa się trawienie i wchłanianie pokarmu. 
Ważnym etapem operacji jest zeszycie przestrzeni, w których mogłoby potencjalnie dojść do przepukliny wewnętrznej (przestrzeń Petersena oraz międzykrezkowa). Po dokładnej kontroli hemostazy (czy nigdzie nie ma krwawienia) rany są zeszywane, a gaz (dwutlenek węgla) jest usuwany z jamy brzusznej. 

Korzyści z operacji ominięcia żołądkowego

• Brak wprowadzania ciała obcego do organizmu,
• Jest operacją odwracalną,
• Umiarkowana liczba wizyt kontrolnych,
• Możliwość utraty nadwagi nawet do 68% w pierwszym roku po operacji,
• Szanse ustąpienia cukrzycy u osób chorych zwiększają się,
• Zmniejszenie częstości zgagi (ominięcie żołądkowe jest uznawane za operację antyrefluksową),
• Operacja zniechęca do jedzenia słodkich pokarmów (pacjent źle się po nich czuje)

Ryzyko pooperacyjne
Każda ingerencja w ciało ludzkie niesie za sobą pewne ryzyko. Jest tak również w przypadku wyłączenia żołądkowego. Sam fakt wykonywania tego zabiegu metodą laparoskopową wpływa na zmniejszenie tego ryzyka. Wśród możliwych następstw i zagrożeń operacji ominięcia żołądkowego należy wymienić:

• Niedobór witamin B1, B6, B12, D3, wapnia, zynku, żelaza, kwasu foliowego, przy niedostatecznej suplementacji może to prowadzić np. do niedokrwistości, wtórnej nadczynności przytarczyc, zaburzeń neurologicznych,
• Krwawienia,
• Nieszczelności w miejscach, w których żołądek był odcinany,
• Zakrzep lub zator w obrębie naczyń krwionośnych,
• Zespół poposiłkowy (uczucie pełności w nadbrzuszu, osłabienie, przyspieszona czynność serca, nadmierna potliwość) – występuję po spożyciu cukrów prostych (np. bardzo słodkiej herbaty), wysokokalorycznych płynów,
• Częste wypróżnienia i nieprzyjemna woń stolców. Sprzyja temu dieta bogatotłuszczowa. W miarę upływu czasu od operacji liczba wypróżnień zwykle się zmniejsza,
• Zakażenia ran pooperacyjnych i miejsca operowanego,
• Zwężenia zespolenia żołądkowo-jelitowego,
• Owrzodzenie brzeżne w miejscu zespolenia,
• Uszkodzenie śledziony, wątroby lub jelita,
• Niewydolność nerek,
• Zawał serca, niewydolność układu krążenia,
• Problemy z gojeniem ran, przerosłe blizny, przepukliny,
• Niedrożność jelit, możliwa nawet wiele lat po operacji,
• Niedożywienie białkowe,
• Skłonność do nadużywania alkoholu.

Brak pełnej skuteczności operacji (utrata 50% nadwagi po 5 latach) wynika zwykle ze spożywania płynów bogatokalorycznych i nie może być traktowane jako powikłanie operacji. 

Po operacji zaleca się ścisłe przestrzeganie diety, przyjmowanie preparatów wielowitaminowych. Ze względu na ryzyko niedoboru witamin i minerałów konieczne są badani lekarskie oraz laboratoryjne po 7 dniach, 1, 3, 6, 9, 12, 18 i 24 miesiącach, a następnie 1x w roku.

Tagi: