Szczelina odbytu

Szczelina odbytu to płytkie, wąskie pęknięcie, ubytek w błonie śluzowej kanału odbytu bądź owrzodzenie błony śluzowej wyściełającej końcowy jego odcinek (poniżej linii grzebieniastej), powstałe między innymi np. w wyniku uszkodzenia mechanicznego lub pęknięcia końcowego odcinka kanału odbytu (efekt wysiłku fizycznego, uporczywych zaparć, w procesie wydalania zbyt twardego, zbitego stolca, może też być wynikiem zakażenia gruczołów odbytowych).

Przypuszcza się, że szczelina powstaje na skutek upośledzonego przepływu krwi w okolicy kanału odbytu i zwiększonego napięcia zwieracza wewnętrznego. Nadmierny skurcz lub brak relaksacji mięśnia zwieracza wewnętrznego, zaburzenia odruchu hamowania odbytniczo-odbytowego mogą prowadzić do niedokrwienia błony śluzowej i powstania owrzodzenia.

Schorzenie może pojawić się w każdym wieku bez względu na płeć (np. u kobiet po przebytych licznych ciążach), a towarzyszyć mu może m.in. silny uporczywy ból, pieczenie, świąd, a niekiedy także krwawienie (ślady krwi na stolcu, papierze toaletowym, bieliźnie, a w przypadku małych dzieci - na pieluszkach). Charakterystyczne objawy mogą być mylone z innymi schorzeniami odbytu i jego okolic np. hemoroidami czy przetoką odbytniczą i powinny skłaniać pacjenta do wizyty w poradni proktologicznej.

Leczenie operacyjne polega na częściowym bocznym przecięciu zwieracza wewnętrznego lub rzadziej preferowanym – częściowym wycięciu szczeliny.
 
Pamiętaj!

• Nie zwlekaj z wizytą u chirurga, gdy zauważysz niepokojące objawy
• Leczenie zachowawcze to dieta bogata w błonnik, leki zmiękczające i rozluźniające stolec, przeciwzapalne i obniżające napięcie zwieraczy (np. wstrzyknięcie miejscowe toksyny botulinowej, stosowanie maści z tlenkiem azotu)

Tagi: