Drenaż wentylacyjny ucha środkowego - tympanostomia

Zabieg wykonywany jest najczęściej u chorych  z przewlekłym wysiękowym zapaleniem ucha środkowego z niedosłuchem. Wskazaniem może być również ostre nawracające zapalenie ucha lub powikłania ostrego zapalenia ucha.

Zabieg polega na nacięciu błony bębenkowej, usunięciu zalegającego w błonie bębenkowej płynu, a następnie umieszczeniu w miejscu nacięcia ( w błonie bębenkowej ) drenika wentylacyjnego. Celem założenia drenu jest umożliwienie dostępu powietrza do jamy  bębenkowej co powoduje ustąpienie niedosłuchu i sprzyja ustępowaniu zmian zapalnych.

U dzieci operowanych z powodu wysiękowego zapalenia ucha, łącznie z tym zabiegiem wykonywana jest adenoidektomia (usunięcie migdałka gardłowego).
Dreniki utrzymują się zwykle przez okres 6-12 miesięcy, zwykle też wypadają samoistnie. Około 10-20% pacjentów z wysiękowym zapaleniem ucha wymaga ponownego założenia drenów z powodu nawrotu wysięku.

W trakcie utrzymywania się drenów w błonach bębenkowych wskazana jest ochrona uszu  przed wodą w trakcie kąpieli.
Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Po przeprowadzonym zabiegu czasem przez kilka dni utrzymuje się wyciek treści śluzowej lub ropnej z ucha.

Po przeprowadzonym zabiegu założenia drenów wentylacyjnych często pozostają trwałe zmiany błony bębenkowej takie jak:
blizna ( atelektazje), zgrubienie błony ( tympanoskleroza ), nie majace istotnego pływu na stan słuchu.

Tagi: